วันพฤหัสบดีที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ขนมจีนน้ำยา

ขนมจีนน้ำยา
เพื่อนๆ จะเชื่อหรือไม่ว่าบทความแต่ละบทที่ผมเขียนมีจุดประสงค์เพียงเพื่อจะเผยแพร่ให้คนอื่นได้รับรู้บ้างเพื่อทำเวลาว่างให้เป็นประโยชน์ แต่ผมไม่รู้หรอกว่าจะมีคนอ่านบทความผมเกิน 2 คนรึปล่าว (ผมเป็นหนึ่งใน 2 )แต่ช่างหัวมันเหอะครับ ผมพยายามจะเขียนบทความให้หลากหลายมากที่สุดจากประสบการณ์ตัวเองตั้งแต่สมัยเป็นเด็กอย่างน้อยบันทึกไว้บ้างก็คงจะดีจริงมั๊ยครับ เอาละครับบทความบทนี้เอาเป็นเรื่อง ชิวๆ บ้างละกันเหมาะอย่างยิ่งสำหรับแม่บ้าน (ถ้ามีแม่บ้านมาอ่านเจอนะครับ)
เป็นเรื่องของน้ำยาขนมจีน ใครเป็นเหมือนผมบ้างว่ามีบางครั้งบางอารมณ์มันก็เกิดอยากกินขนมจีนขึ้นมาอย่างกะทันหัน ก็ต้องขวนขวายไปหากิน แต่แล้วสิ่งที่ได้เจอก็คือน้ำยาใสปิ๊ง จืดสนิท แม้กระทั่งร้านดังๆคนเยอะๆแถวบางกระปิ แถวแฮปปี้แลนด์ ผมคิดในใจว่ารสชาติที่ผมต้องการไม่ใช่แบบนี้
พลันทำให้ผมนั่งนึกถึงรสชาติของน้ำยาที่น้องผมเคยทำให้กิน วิธีทำของน้องชายผมมันก็ปกติธรรมดาเหมือนคนอื่นอื่นๆแหละครับเพียงแต่ว่าเครื่องแกงที่ซื้อมาจากตลาด มันจะเพิ่มหัวหอมแดงและกระชาย แถมพริกขี้หนูให้เผ็ดขึ้นเล็กน้อย (เขียนไปน้ำลายไหลไป) อ้ออย่าลืมฝานผิวมะกรูดสัก2-3ชิ้น บางๆ เพิ่มความลึกลับของกลิ่น ถ้าใส่เยอะคนกินจะรู้ว่ากลิ่นอะไรแถมยังขมอีกตะหาก และเคล็ดลับสุดท้ายที่เป็นทีเด็ดถ้ามีใครอ่านเจอก็โชคดีไปอาจจะได้เปิดร้านขนมจีนแล้วรวยก็ได้ครับ น้องชายผมใส่น้ำปลาร้าต้มครับ ค่อยๆใส่ค่อยชิมอย่าใกล้กลิ่นปลาร้าออก แค่เพิ่มความเข้มข้นของน้ำยาก็พอ ไม่อย่างนั้นคนที่เกลียดปลาร้าจะพาลโกรธเอาครับ แต่ถ้ารู้สึกว่าพอมีเงินอย่างยกระดับของน้ำยาขึ้นอีกหน่อย นี่เลยครับ ปลาอินทรีเค็มเอาเนื้อปลามายีๆ สักชิ้นใส่ลงไปด้วย เลือกอย่างใดอย่างนึงนะครับ ว่าจะปลาร้าดีหรือ ปลาอินทรีย์เค็มดี
บันทึกไว้เป็นกลเม็ดเคล็ดลับนะครับ สนใจติดต่อผม คุยกันได้ครับ GIVE.KORN@gmail.com
โทร 0840705140 กร ครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น